هفت گناه کبیره از دید ادیان مختلف + راه های خودداری از ارتکاب گناه+ جزئیات کامل و عکس
در این مطلب از سایت علم سرا می خواهیم در مورد هفت گناه کبیره از دید ادیان مختلف + راه های خودداری از ارتکاب گناه+ جزئیات کامل و عکس صحبت کنیم.امیدواریم این مطلب مورد توجه شما عزیزان قرار گیرد و با دادن نظرات ما در بهبود کیفیت سایت یاری نمایید.حتماً این واژه را شنیده اید، منظورمان هفت گناه کبیره یا هفت گناه بزرگ اسـت. ادیانی همانند اسلام و مسیحیت از هفت گناه کبیر صحبت کرده اند. بعضی می گویند هیچ بخششی دراین گناهان وجود ندارد، اما چرا این گناهان بعنوان گناهان بزرگ و نابخشودنی درنظر گرفته شده اند؟ امروز بـه بحث درباره این ۷ گناه کبیره میپردازیم و از دید قران و دیگر ادیان بـه بررسی این بحث میپردازیم. با پارس ناز همراه باشید.
هفت گناه کبیره
گناهان کبیره آن دسته از گناهانی هستند کـه در دین اسلام و مسیحیت از جمله بزرگ ترین گناهان محسوب می شوند ودر هردو دین اسلام و مسیحیت بـه گناهکاری کـه مرتکب چنین گناهانی شود وعده دوزخ و آتش جهنم را داده اند. تعداد گناهان کبیره دراین دو دین متفاوت اسـت.
روایات تعداد زیادی از پیامبر اسلام «ص» و ائمه اطهار دراین باره هست کـه بعضی گناهان کبیره اسلام را ۲۵ گناه برشمرده اند و برخی دیگر ۷۰ گناه. اما در مسیحیت اینطور نیست. در الهیات مسیحی هفت گناه کبیره یا هفت گناه مهلک بـه انگلیسی Seven deadly sins هست کـه مانند اسلام بـه گناهکار مرتکب این گناهان وعده جهنم داده شده اسـت.
پیشینه گناهان کبیره در مسیحیت
در آغاز عصر مسیحیت، راهبی یونانی بنام “اواگریو دُ پونتو” فهرستی از هفت گناه کبیره ارائه داد تا انحراف‌های اصلی انسان هارا دراین لیست بیان کند. ارتکاب این گناه‌ها موجب میشود گناهکار محکوم بـه جهنم شود.
پاپ گرگوری در قرن شانزدهم تغییراتی در لیست گناهان کبیره وارد کرد و یک لیست هفتگانه و رسمی از این گناهان منتشر کرد. در لیست او «اندوه» دیگر جزو گناهان کبیره نبود و جایش رابه گناه «تنبلی» داد. این گناهان عبارتند از:
تکبر «Pride»
کِبر عبارت اسـت از حالتی کـه آدمی خودرا بالاتر از دیگری ببیند و اعتقادِ برتری‌ِ خودرا بر غیر داشته باشد؛ این حس در تعداد زیادی از موارد با حس کینه از دیگران همراه میشود ودر مواقع مختلف آثار بسیار بدی بجای می گذارد. جالب این کـه هماطور کـه تکبر در مسیحیت بعنوان یکی از گناهان کبیره معرفی شده اسـت.
در اسلام نیز یکی از صفات منفور نزد خداوند اسـت و روایات بسیاری مومنان را از تکبر منع کرده اند. برای کبر نشانه‌ها و آثاری مانند خودداری از همنشینی با دیگران، امتناع از رفاقت، کمک کردن یا درود کردن بـه دیگران ذکر کرده اند. رسول اکرم حضرت محمد «ص» در روایتی با چنین ادبیات تندی از اهل تکبر سخن می گویند:
«أَلا اُخبِرُکُم بِأَهلِ النّارِ؟ کُلُّ عُتُلٍّ جَوّاظٍ مُستَکبِرٍ» «آیا شـما را از اهل دوزخ آگاه نکنم؟ هر درشتخوىِ خشنِ متکبّر.»
طمع «Greed»
آز یا آزمندی بـه علاقه فراوان یا اشتیاق سیری ناپذیر، غیرضروری و بیش از حد برای بـه دست آوردن هرچه بیشتر مواردی، چون ثروت، پایگاه اجتماعی، قدرت، مواد غذایی و مسائلی از این قبیل گفته می شود. این تعریف واژگانی طمع اسـت، اما طمع در زندگی افراد رنگ و بوی متفاوت میتواند داشته باشد.
اشتیاق سیری ناپذیر برای بـه دست آوردن پول، موقعیت‌های شغلی و اجتماعی و تعداد زیادی از موارد ریز و جزئی از جمله مصداق‌های طمع و آزمندی هستند. برخی طمع را میل افراطی بـه چیزی می دانند. طمع در اسلام نیز از صفاتی اسـت کـه بسیار قبیح معرفی شده اسـت. امام علی «ع» می‌فرمایند:
«أَعْظَمُ النَّاسِ ذُلًّا الطَّامِعُ الْحَرِیصُ الْمُرِیب» «ذلیل‌ترین مردم، کسى اسـت کـه طمعکار، حریص و وسوسه گر باشد.»
شهوت – علاقه بیش از حد رابطه جنسی «Lust»
شهوت آرزو، میل، رغبت، اشتیاق، خواهش و شوق نفس در حصول لذت و سود اسـت. شاخه کاتولیک مسیحیت شهوت را بعنوان یکی از هفت گناه کبیره میداند. شاخه پروتستان بر این باورند کـه همه یٔ گناهان از جمله شهوت، تنها توسط خدا و با مرگ و رستاخیز عیسی مسیح میتواند بخشوده شوند. مجازات زنا در عهد قدیم سنگسار بود. در عهد جدید، مسیح، نگاه شهوت آلود بـه زن متأهل را بعنوان زنا یاد می کند.
اسلام یکی از دین‌هایی اسـت کـه حساسیت بسیاری در زمینه مشکلات مربوط بـه شهوت بـه خرج داده اسـت. تمهیدات ریزبینانه و دقیق اسلام درباره مسائل جنسی همگی نشان از دغدغه اسلام برای سلامت روانی و جنسی جامعه اسـت. در قرآن کریم در سوره مبارکه نور آیات بسیاری درباره با این مسائل نازل شده اسـت. در منابع روایی نیز بـه اسانی میتوان احادیث بسیاری یافت. شهوت عامل بروز و شیوع گناهان دیگر اسـت. امیرالمؤمنین می‌فرمایند:
«عبد الشهوه اسیر لا ینفک اسره» «برده شهوت چنان اسیر اسـت کـه هرگز روی آزادی را نخواهد دید.»
حسادت «Envy»
رَشک یا حسادت احساسی اسـت کـه هنگام کمبود نسبت بـه ویژگی، دستاورد یا داشته‌های برتر فردی دیگر روی می دهد و فرد حسود یا می خواهد کـه آنرا داشته باشد یا آنکه میـــخواهد دیگری آنرا نداشته باشد. حسادت صفتی اسـت کـه در خلوت بـه یاد انسان می‌افتد و یک گناه اجتماعی نیست.
از این رو بسیار خطرناک اسـت و ممکن اسـت زندگی افراد را تا حد بسیاری تحت تاثیر قرار دهد. امام علی «ع» پیشوای اول شیعیان حسد را یکی از موانع ایمان می‌دانست و بار‌ها ذکر کرد کـه حسد یکی از بزرگ ترین دام‌های شیطان اسـت. امام حسن «ع» کـه بـه احادیث اخلاقی شهرت دارند در کتاب بحارالانوار می‌فرمایند:
«هَلاکُ الناسِ فی‌ثلاثٍ: اَلکِبرُ و الحِرصُ وَ الحَسَد.» «این سه چیز مردم رابه هلاکت رسانده اسـت: تکبر، حرص و حسد.»
خشم «Wrath»
خشم یا عصبانیت وضعیتی روانی‌اسـت کـه درگسترهٔ آزردگی اندک تا غضب شدید می‌گنجد. خشم را یکی از حالات طبیعی انسان‌ها میدانند کـه در واقع راهی اسـت برای نجات دادن یا حفظ کردن فرد از یک نگرانی یا خطری کـه در حال وقوع اسـت.
